op 10 mei 2017 11:49 | Reageer

Als een vis in het water

Heb jij de talenten van je kind al ontdekt? Wat doet je kind graag. Waar wordt je kind blij van? Wat trekt zijn/haar aandacht? Waar is hij/zij goed in? Waar is hij/zij voor te porren? Met welke dingen houdt je kind zich graag bezig? Wat zijn de optimale omstandigheden waarin je kind zijn talenten kan ontwikkelen? Waardoor zeggen ze Yes!
En stel dan ook aan jezelf die vragen. Kijk eens terug naar je eigen jeugd.

Eind 2016 vond ik in Antwerpen het boek ‘Als een vis in het water; ontdek en gebruik de talenten die God jou gegeven heeft’ van Max Lucado. Een mooi inspirerend boek. Max schrijft;
Wij worden niet als blanco blad geboren. We worden allen geboren met een bepaalde aanleg, bepaalde karaktertrekken die er al in gelegd zijn. Deze aanleg bestaat al voordat het kind aan onze zorg wordt toevertrouwd. Het kind is dus niet een kneedbaar stukje klei. Ouders die dit kind op de juiste manier willen opvoeden, dienen deze aanleg te ontdekken! Karaktertrekken zijn een voorbode van de talenten die het kind als volwassene zal hebben. Lees je kind! Weet waarin hij zich onderscheidt. Bemoedig het kind. Spoor het aan. Ontdek de rijkdom die al in je kind ligt

Het ontdekken van mijn talenten en passie(s).  
Ik ben eigenlijk altijd bezig geweest met dit onderwerp. Dat kwam met name doordat ik er maar niet achter kwam waarvoor mijn zoon nu echt ‘warm liep’. Wat interesseerde hem nu heel specifiek. Waar werd hij heel blij van. Ik heb mij daar altijd zorgen om gemaakt. Ook heb ik er gesprekken over gehad op school; welke specifieke interesses zagen zij in hem?, ook voor hun was dat niet duidelijk.
En de herkenning was altijd groot, want ik deed altijd van alles in mijn leven. Ik was altijd in beweging. Maar veelal vanuit reactie op iets en vanuit een overtuiging dat je altijd ‘in beweging’ moet zijn. En niet vanuit een intrinsieke motivatie, niet vanuit een ‘verlangen naar’. Mijn zoon liet mij ook jarenlang zien, spiegelde mij, dat een ‘lay back’ houding, voor mij een betere houding is dan continu ‘in actie’ zijn. Ik kan dat langzaamaan steeds beter ….. -😊

Mijn zoon is nu 21, uitwonend, en net als zijn moeder aan het ontdekken waar nu zijn talenten en passie(s) liggen. Ik vind het prachtig om te zien hoe hij zich ontwikkelt. Ik vergeet ook nooit het volgende moment; We waren, inmiddels 1 jaar geleden, samen uit eten. Hij vertelde hoe het met hem ging en dat hij zoekende was naar welke vervolg opleiding hij nu toch graag zou willen gaan doen. Ik voelde zijn worsteling en werd daar in eerste instantie zelf ook heel onrustig van. Totdat ik tegelijkertijd naast mijn onrust ook voelde, ‘heb vertrouwen, het komt goed. Geef hem en jezelf de ruimte en dan komt het antwoord als vanzelf’. Ik benoemde dat ook naar hem, ‘Jongen het komt goed. Haal de druk er maar af. Geef jezelf de tijd en de ruimte. Ontdek en ervaar en dan kom je vanzelf wel iets tegen’. Zijn onverwachts prachtige antwoord was, ‘oh mam wat fijn dat je dat zegt, ik voel een warme trilling door mijn hele lijf gaan’. Zo fantastisch dat moment en direct zo duidelijk dat dat voor dat moment het antwoord was.
Hij weet inmiddels welke vervolgopleiding hij gaat doen. Een keus die volgens mij ook heel mooi bij zijn talenten past zoals goed kunnen luisteren; rustig aanwezig zijn zonder directe verwachtingen; en goed kunnen relativeren. Zijn interesse gaat uit naar het ontdekken van en in gesprek zijn met diverse soorten mensen. In de opleiding vinden zijn talenten en zijn interesses elkaar heel mooi.

En ik, ik geef mijzelf inmiddels heel bewust tijd en ruimte voor mijn eigen ontdekkingen. Best lastig, want mijn overtuiging ‘je moet bewegen; lees doen! ( want anders ….) ’, brengt nog steeds bij tijden onrust. Maar! Inmiddels zing ik weer bij een koor, want van zingen word ik blij! En! … ik ga doen wat ik altijd graag heb willen doen…… pianoles nemen!. Stappen die echt vanuit mijzelf komen vanuit mijn verlangen.

Het moment dat je je talent inzet voor datgene waar je hart warm van wordt, of waarbij je een grote liefde voelt, is het moment waarbij je je waarschijnlijk als ‘een vis in het water’ voelt.


Arianne Bronsvoort

Reageer